{ ... قبل از انقلاب بود كه } بايد براي خدمت ، ميرفت منزل جناب سرهنگ . همان اول ، وضع زننده همسر او را كه ديد فرار كرد و برگشت به پادگان . هيجده توالت بود كه هر نوبت چهار نفر بايد تميزشان ميكردند . عبدالحسين براي تنبيه ، بايد جور همه را مي كشيد . يك هفته بعد ، سرهنگ رو كرد به او گفت : دوست داري برگردي همان جا ، مگر نه ؟
تاثيري روي او نداشت ! گفت : اگر تا آخر خدمت مجبور باشم همه كثافت هاي توالت را در بشكه خالي كرده و به بيابان بريزم ، باز هم آنجا پا نمي گذارم !
بيست روز ديگر به همان كار ادامه داد . مسئولان پادگان ، خودشان خسته شدند و رهايش كردند .
قسمتي از زندگينامه شهيد برونسي
..................................................
سلام بزرگوار
وبلاگ با حالي داري لذت بردم
به ما هم سري بزن خوشحال ميشم
در ضمن با اجازه لينك شديد َ
